Een jaar of 6 geleden vond ik het plekje, dat ik al jaren tussen m'n borsten had zitten, vervelend worden. Het leek groter te worden, er kwam af en toe een korstje op, het was gewoon te onrustig. De huisarts stuurde me door naar de dermatoloog, die me na de afname van een biopt belde met de mededeling dat het niet goed was
De dermatoloog deelde me mee dat het plekje een zgn. basaalcelcarcinoom is, in gewoon Nederlands de meest gunstige vorm van huidkanker. Hoewel hij benadrukte dat ik me geen zorgen hoefde te maken, kwam deze mededeling toch wel even binnen.... ik heb gewoon huidkanker!
Het plekje zat er echt al een aantal jaren, maar het hield zich al die tijd rustig. M'n decolleté is 'vroeger' best wel regelmatig verbrand en hoewel ik, net zoals velen, veel bewuster ben gaan smeren, is deze plek ook de laatste jaren te vaak zonder bescherming aan de zon blootgesteld. Ook hebben we jarenlang een zonnebank gehad, waar ik 1 of 2 keer per maand onder lag, dus eigenlijk waren alle ingrediënten aanwezig.
Hoewel het maar een heel klein plekje was, nog geen halve centimeter in doorsnee, is het toch via een hele officiële operatie verwijderd. Het litteken was enkele centimeters lang, omdat de huid om het carcinoom heen ook verwijderd dient te worden.
Bij het verwijderen van de hechtingen kreeg ik te horen dat alles weggehaald was, wat een heerlijk nieuws. Ik werd meteen nog even van boven tot onder gecheckt op vervelend ogende moedervlekken e.d., maar daarna mocht ik, gelukkig zonder het maken van een vervolgafspraak, naar huis.
Ongeveer 1,5 jaar later vertrouwde ik een plekje op m'n sleutelbeen ook niet helemaal, ook dit plekje werd af en toe wat rozig, er kwam soms een korstje op en als dit korstje er af viel, begon het wat te bloeden. Dus toch maar weer een afspraak gemaakt bij dezelfde dermatoloog en helaas bleek na een biopt dat het weer foute boel was...
Omdat ik nu wist wat me te wachten stond, schrok ik deze keer minder erg, maar leuk is anders.... Dus weer onder het mes en gelukkig bleek ook in dit geval alles weggehaald te zijn. Sindsdien ga ik niet meer onder de zonnebank, smeer ik me in met een dagcreme met minimaal SPF15 en ga ik nooit meer onbeschermd in de zon.
Gelukkig is m'n huid de laatste jaren erg rustig, hoewel ik nog niet zo heel lang geleden toch nog een keer een afspraak heb gemaakt bij de dermatoloog voor een plekje op m'n wang. Gelukkig was dit niets bijzonders en kon het verwijderd worden met stikstof.
Ik ben zo blij dat ik onze dochter vanaf haar geboorte heel goed heb ingesmeerd; hopelijk houdt ze dit zelf ook zo vol, hoewel ze 2 jaar geleden knalroze van het strand terug kwam... Ik heb 'r toen nog maar eens verteld over het gevaar van zonnebrand, maar helaas ben je er zelf niet altijd meer bij als ze met haar vrienden en vriendinnen naar het strand gaat....
Zo zie je maar, door schade en schande wordt men wijs, ik heb mijn lesje wel geleerd! Ik heb niet de illusie dat ik nooit meer bij de dermatoloog onder het mes hoef, maar tegenwoordig doe ik er in ieder geval alles aan om mezelf tegen te veel zon te beschermen!
Liefs,
Lin ✿
Geen opmerkingen