Omdat ik een echte boekenwurm ben, lijkt het me leuk om jullie zo af en toe eens te vertellen welke boeken ik zoal lees en wat ik er van vind. Ik lees echt elke dag, doordeweeks meestal alleen maar een minuut of 10 voordat ik ga slapen, maar op m'n vrije vrijdag en in het weekend probeer ik er echt voor te gaan zitten. Ik hou vooral van (psychologische) thrillers, op dit moment lees ik 'Op de hielen' van Karen Rose. Wil je mijn mening over dit heerlijk dikke boek van 750 bladzijden weten, lees dan vooral verder!
Dit is het eerste boek van Karen Rose dat ik lees, maar absoluut niet de laatste! Ik kwam dit boek tegen toen ik aan het rondneuzen was op www.vrouwenthrillers.nl, waar dit boek in rubriek 'In the spotlight' stond. Soms spreekt een recensie me zo aan, dat ik het boek direct wil gaan lezen, ook met dit boek was dat het geval.
In het kort gezegd gaat dit boek over Faith Fry, die gestalkt wordt door een voormalig patiënt van haar. Nadat ze een aantal moordpogingen heeft overleefd, verandert ze haar naam, laat ze haar huidige leven achter zich en vlucht ze naar het huis uit haar jeugd dat ze geërfd heeft van haar oma, waar ze, naar snel blijkt ten onrechte, veilig denkt te zijn.
Rond dezelfde tijd worden er twee meisjes vermist en blijkt zich een seriemoordenaar in de kelder van haar huis schuil te houden. De FBI, onder leiding van de charismatische Deacon Novak, stelt samen met Faith een onderzoek in. Tijdens dit onderzoek vallen Faith en Deacon als een blok voor elkaar, de combinatie spanning en romantiek, waar Karen Rose bekend om staat, zorgt er voor dat je het boek het liefst in 1 ruk uit wil lezen.
Al nadat ik de eerste paar pagina's had gelezen, had dit boek me te pakken. Daar hou ik van, boeken waar ik meteen in zit en waarin ik alleen maar door wil lezen. Wel vond ik alle moorden die in het begin van het boek voorbij kwamen een beetje teveel van het goede, maar na een paar hoofdstukken paste dit steeds beter in het verhaal.
Ook vond ik de romantische scenes tussen Faith en Deacon soms wat langdradig, maar ik ben daar misschien te nuchter voor. Ik ben vorig jaar begonnen in '50 tinten grijs', maar na 100 bladzijden ben ik ermee gestopt omdat ik het om elkaar heen gedraai allemaal veel te lang vond duren.
Wel heb ik meerdere malen met een brok in m'n keel zitten lezen en dat heb ik niet heel snel bij een boek. Dit boek zet je continue op het verkeerde been, als je denkt dat je weet hoe het zit, loop het net allemaal even anders. Ik heb nu (helaas) nog ongeveer 50 bladzijdes te gaan en zelfs nu weet ik nog niet wie het gedaan heeft...
Kortom, wie zin heeft in een lekkere dikke pageturner raad ik zeker dit boek aan, het leest heerlijk weg en de personages worden zodanig goed uitgelicht, dat je met iedereen meeleeft.
Ik ga snel verder met de laatste pagina's, wil nu heel graag weten hoe het uiteindelijk zit!!
Liefs,
Lin ✿
Geen opmerkingen