Lin Leest #2


Het is weer tijd voor een boekrecensie, of liever gezegd een boekenserie-recensie. De afgelopen weken zat ik helemaal in de levens van Maud Mertens en Kyra Slagter, die samen diverse misdaden oplossen en ondertussen op zoek zijn de van Kyra, die enige jaren geleden verdween. Deze serie heeft de naam 'De Noordzeemoorden' gekregen en is geschreven door de Nederlandse schrijfster en schrijfcoach Isa Maron.

Ik was in de gelukkige omstandigheid dat ik alle vier de boeken op mijn e-reader heb staan, want neem maar van mij aan dat je na het eerste boek zo graag wilt weten hoe het verder gaat, dat je direct in het tweede boek begint!

In deel 1, 'Galgenveld', leren we de Amsterdamse rechercheur Maud Mertens kennen. Ook maken we kennis met Kyra Slagter. Kyra is een meisje dat na haar VWO examen forensische recherche wil gaan studeren. Ze wordt op een zondagochtend gebeld door haar broer met de mededeling dat er een lijk aan een lantaarnpaal is gevonden. Kyra arriveert nog voordat de politie er is en ontdekt dat de dode man haar kunstdocent is. Het blijft in dit boek niet bij deze moord, waarbij het politieteam en Kyra beiden hun eigen tactiek volgen.

De gedrevenheid van Kyra is mede ontstaan door de verdwijning van haar oudere zus Sarina. Gedurende het boek komen we steeds meer te weten over deze verdwijning.
Ook is er een rol voor een ondervoede en verwaarloosde jonge vrouw, die in Engeland op de vlucht is en wordt gevonden door een kinderloos stel. Zou dit de zus van Kyra zijn?

Deel 2 van dit vierluik, genaamd 'IJskoud', sluit naadloos aan op het eerste deel. Kyra is inmiddels begonnen aan de Hogeschool voor Forensisch Onderzoek. Op een kinderboerderij in Amsterdam-Noord verdwijnt een 7-jarig jongetje, het oppaskind van een goede vriendin van Kyra. Beide meisjes gaan op zoek naar het jongetje, maar er wordt geen spoor van hem gevonden. Onder leiding van Maud Mertens wordt een grootscheeps onderzoek op poten gezet.

Er verdwijnen meer jonge kinderen van diverse plekken in Nederland. Als één van de kinderen vermoord wordt teruggevonden, blijken de ontvoerders meedogenloos te zijn en wordt het een race tegen de klok.
Ondertussen is Kyra begonnen aan een onderzoek naar de herkomst van de ansichtkaarten, die haar zus Sarina vier jaar eerder stuurde, maar die pas kort geleden zijn aangekomen. Ook in dit boek wordt er regelmatig overgeschakeld naar Engeland, maar wie is nu deze vrouw die nog steeds niet praat?

In 'Ritueel', het derde deel van de Noordzeemoorden, worden er in de tuin van het buurhuis van Kyra een aantal schedels gevonden. Maud Mertens probeert met haar team te achterhalen van wie deze schedels zijn en nog belangrijker, wie deze daar begraven heeft.
Maud en Kyra komen elkaar ook weer regelmatig tegen in dit boek. Kyra is lange tijd in de veronderstelling dat één van de schedels van haar verdwenen zus is.

Dit derde deel leest nog makkelijker en sneller dan de eerste twee delen. Ook komt Kyra's onderzoek naar de verdwijning van haar zus in een stroomversnelling en komen we steeds meer te weten over de jonge vrouw, die gevonden is in Engeland. Dit boek eindigt redelijk open en ik kon dus ook niet wachten om door te gaan met het vierde en helaas laatste deel.

In 'Eindspel' wordt het tempo nog iets opgeschroefd. Het boek begint met de brute moord op een bejaard stel en ook het mysterie van de begraven schedels uit het vorige boek wordt langzamerhand ontrafeld. De korte hoofdstukken en de vlotte, boeiende schrijfstijl zorgden ervoor dat ik veel te snel aan het einde van dit vierluik was. Alle verhaallijnen komen aan het einde samen en de puzzelstukjes vallen stuk voor stuk in elkaar, echt briljant geschreven!

Ik wil heel graag een stukje uit het eindwoord van Isa Maron citeren, dat veel indruk op me maakte, want ze heeft helaas gewoon gelijk....

Veel elementen in de delen van De Noordzeemoorden zijn ontleend aan de werkelijkheid, maar verder is het verhaal fictief. De meeste gruwelijkheden heb ik niet zelf bedacht. Ook die vind je gewoon in de werkelijkheid. Helaas. Mensen zijn heel goed in het elkaar onnoemelijk verdriet doen. Ik begrijp niet goed waarom dat gebeurt

Voor alle liefhebbers van Karen Slaughter en Tess Gerritsen is dit een serie die je gelezen móet hebben. Rauw, wanhopig en ontroerend tegelijk, ik hoop dat Isa Maron snel nog zo'n serie schrijft!

Liefs,
Lin ✿

Geen opmerkingen